موارد مهم
- نمایش‌های صوتی انحصاری پادکست نیستند.
- Audible Plus یک اشتراک ماهانه 7.95 دلاری برای محتوای صوتی انحصاری است، یعنی همه چیز به جز کتاب های صوتی.
- پلتفرم های بسته ممکن است پادکست واقعی را از بین ببرد.
آیا ردیف محتوای جدید "برنامه صوتی اصلی" Audible پادکست را نابود خواهد کرد؟ این موارد انحصاری که در برنامه‌های مربوطه خود قفل شده‌اند، می‌توانند دنیای پادکست را متلاشی کنند.
شرکت کتاب های صوتی آمازون اکنون اشتراکی ارائه می دهد که شامل هیچ کتاب صوتی نمی شود.با 7.95 دلار در ماه، می توانید مشترک Audible Plus شوید، که فقط پادکست و سایر برنامه های صوتی اصلی را در اختیار شما قرار می دهد. این نشان‌دهنده بازی آمازون برای بخشی از بازار پادکست است که بسیار داغ و در حال رشد است.
نکته این است که اینها پادکست نیستند. پادکست ها مانند صفحات وب هستند - هرکسی می تواند به هر پادکستی در هر برنامه پادکستی گوش دهد، درست مثل شما که می توانید هر صفحه وب را در هر مرورگری مشاهده کنید. در حالی که Audible (و همچنین Spotify) ممکن است برنامه‌های صوتی خود را «پادکست» بنامد، اما اینطور نیست.
آندریا نپوری، پادکست و نویسنده روزنامه ایتالیایی La Stampa، از طریق پیام به Lifewire گفت: «خطر می‌تواند این باشد که نمایش‌هایی که به‌عنوان پادکست‌ها به وجود می‌آیند به قالب‌های مفهومی متفاوتی تبدیل می‌شوند که می‌تواند به عنوان یک نمایش انحصاری پردازش و بسته‌بندی شود.
تعریف شرایط شما
پادکست هر نمایش صوتی است که می تواند به طور خودکار توسط یک برنامه پادکست دانلود شود. خودشه. در پشت صحنه، از چیزی به نام RSS استفاده می‌کند، که استانداردی برای اجازه دادن به برنامه‌ها برای بررسی وب‌سایت‌ها برای مقالات جدید است. RSS اخبار و برنامه‌های پادکست را تقویت می‌کند و یک استاندارد باز قابل استفاده برای همه است. نکته کلیدی این است که، حتی اگر در یک پادکست پولی مشترک شوید، همچنان می‌توانید در هر برنامه پادکست به آن گوش دهید.
برای چیزهایی شبیه پادکست که فید ندارند، پشت دیوار قفل شده اند، [و] نمی توانند بایگانی شوند، نقل قول یا به اشتراک گذاشته شوند، به یک نام جدید نیاز داریم.
بیشتر برنامه های پادکست از دایرکتوری پادکست اپل استفاده می کنند، اما این فهرست خود باز است. هر کسی می‌تواند نمایش خود را ارسال کند، و تا زمانی که حاوی هیچ چیز توهین‌آمیز یا مبهم نباشد، وارد می‌شود. مهمتر از آن، هرکسی که یک برنامه پادکست می‌سازد می‌تواند برای ارائه ویژگی‌های جستجو به این فهرست دسترسی داشته باشد.
«کلید این است که اگر یک پخش کننده پادکست بسازید، تنها چیزی که برنامه شما باید در مورد هر پادکست خاصی بداند URL فید RSS برای پادکست است.» وب سایت Daring Fireball.
شبکه هایی مانند Audible، Luminary، و Spotify فقط به کاربران اجازه می دهند با استفاده از برنامه های خودشان گوش دهند.
"آیا یک وب سایت یک "وب سایت" خواهد بود اگر فقط در مرورگر یک شرکت کار کند؟" گروبر می نویسد.
چرا Audible و Spotify این کار را انجام می دهند؟
هر بار که آهنگی را در Spotify پخش می کنید، Spotify باید به صاحب حق نسخه برداری پرداخت کند. پول زیادی نیست، اما همه چیز اضافه می شود. اگر به جای آن وقت خود را صرف گوش دادن به یک «پادکست» کنید، هزینه ای برای Spotify ندارد. این دلیل اول است.
دوم، Spotify با ارائه محتوای خود، شما را در سرویس خود قفل می کند. نپوری می‌گوید: «من خیلی نگران معاملاتی مانند معاملات بین جو روگان و اسپاتیفای نیستم، زیرا به نظر نمی‌رسد که آنها به اندازه کافی مقیاس‌پذیر باشند تا به یک قانون کلی تبدیل شوند.» اما به اندازه کافی از اینها را کنار هم بگذارید و آنها شما را قفل می کنند.
خود Audible وعده "بیش از 68000 ساعت محتوا و 11000+ عنوان از سراسر طیف محتوا را می دهد."
سوم، کنترل برنامه‌ای که برای گوش دادن استفاده می‌کنید به شرکت اجازه می‌دهد آنچه را که شنوندگانش انجام می‌دهند پیگیری کند، همانطور که در یک لحظه خواهیم دید.
این برای شنوندگان چه معنایی دارد؟
اولین مشکل برای شنوندگان تکه تکه شدن است. مشابه آنچه که برای تماشای یک برنامه به برنامه Prime Now آمازون و برای تماشای برنامه دیگر به نتفلیکس نیاز دارید، دیگر نمی توانید به پادکست ها در یک برنامه گوش دهید.
مهمتر مسئله ردیابی و حریم خصوصی است. تا کنون، پادکست ها در برابر بدترین شیوه های صنعت تبلیغات اینترنتی مقاومت کرده اند. پادکست ها با بارگیری ها شمارش می شوند و همین. تبلیغات بر اساس تعداد نمایش های دانلود شده فروخته می شود. هیچ راهی وجود ندارد که بدانیم آیا کسی حتی به یک برنامه دانلود شده گوش داده است، که از زمان شروع پادکست ها، در سال 2004، به خوبی کار کرده است.
تبلیغ‌کنندگان، البته، ردیابی دقیق‌تری می‌خواهند. اگر سرویسی پلتفرم، محتوا و نرم‌افزار پخش‌کننده را کنترل کند، می‌تواند هر آنچه را که دوست دارد ردیابی کند. و این منجر به نقض قابل توجه حریم خصوصی برای شما، شنونده می شود.
باغ های دیواری و پایان پادکست باز
در پایان، این مجموعه نمایش های صوتی انحصاری در سیستم های بسته می تواند ماهیت باز و برابری طلبانه پادکست ها را خراب کند. درست مانند وب اولیه، پادکست بسیار عالی است زیرا هر کسی می تواند مخاطبان زیادی را جذب کند و صداهای مختلفی شنیده می شود. اگر پادکست پشت دیوارهای انتخاب شده حرکت کند، شرکت هایی مانند Spotify و Amazon باید تصمیم بگیرند که ما به چه چیزی گوش دهیم.
Dave Winer، مخترع RSS و مسلماً یکی از همسازان پادکست‌ها، کمتر مهربان است: «ما برای چیزهایی شبیه پادکست که فید ندارند، پشت دیوار قفل شده‌اند، می‌توانند، به یک نام جدید نیاز داریم. او در توییتر نوشت. «چیزی شبیه «بازیگران بن‌بست.» یا «بازیگران مدل کسب‌وکار.» یا «بازیگران VC-friendly».
