بسیاری از دوربینهای فیلمبرداری و حتی برخی از گوشیهای هوشمند سطح بالاتر، نوعی از فناوری تثبیتکننده تصویر را برای کاهش تاری ویدیو که ناشی از لرزش دستها یا حرکت بدن است، دارند.
تثبیتکننده تصویر برای همه دوربینهای فیلمبرداری مهم است، اما به ویژه در دوربینهایی که سرعت شاتر پایین یا لنزهای زوم اپتیکال طولانی دارند، بسیار مهم است. وقتی یک لنز تا حداکثر بزرگنمایی خود بزرگنمایی میشود، حتی به کوچکترین حرکتی حساس میشود.
برخی از تولیدکنندگان یک نام تجاری برای فناوری تثبیت کننده تصویر خود قرار می دهند. سونی آن را SteadyShot مینامد در حالی که پاناسونیک Mega O. I. S و Pentax Shake Reduction را مینامد. هر رویکرد تفاوتهای ظریفی را ارائه میکند اما عملکرد اصلی یکسانی را انجام میدهد.
تثبیت کننده اپتیکال تصویر
تثبیتکننده تصویر اپتیکال مؤثرترین شکل تثبیتکننده تصویر است. دوربینهای فیلمبرداری با لرزشگیر اپتیکال معمولاً دارای حسگرهای ژیروسکوپی کوچکی در داخل لنز هستند که به سرعت قطعات شیشه لنز را قبل از اینکه تصویر به شکل دیجیتال تبدیل شود، به حرکت خارج از تنظیم تغییر میدهند.
فناوری تثبیتکننده تصویر اگر دارای یک عنصر متحرک در داخل لنز باشد، اپتیکال در نظر گرفته میشود.
برخی از تولیدکنندگان دوربین فیلمبرداری به شما اجازه می دهند لرزشگیر اپتیکال تصویر را روشن و خاموش کنید، یا چندین حالت را برای جبران انواع مختلف حرکت دوربین (اعم از عمودی یا افقی) در نظر بگیرید.
تثبیت کننده تصویر دیجیتال
بر خلاف سیستم های نوری، تثبیت کننده تصویر دیجیتال - که تثبیت کننده تصویر الکترونیکی نیز نامیده می شود - از نرم افزاری برای کاهش تاری استفاده می کند.
برخی از دوربین های فیلمبرداری اثر حرکت بدن شما را محاسبه می کنند و از این داده ها برای تنظیم پیکسل های سنسور تصویر دوربین فیلمبرداری استفاده می کنند. از پیکسل های فراتر از فریم قابل مشاهده به عنوان بافر حرکتی استفاده می کند تا فریم به فریم فریم انتقال را صاف کند.
برای دوربینهای فیلمبرداری دیجیتال مصرفی، تثبیتکننده تصویر دیجیتال معمولاً مؤثرتر از تثبیتکننده نوری است. بنابراین، وقتی دوربین فیلمبرداری ادعا می کند که «تثبیت کننده تصویر» دارد، نگاه دقیق به آن سودمند است. ممکن است فقط از انواع دیجیتال باشد.
برخی از برنامه های نرم افزاری با ردیابی حرکات پیکسل و تنظیم قاب، حتی پس از ضبط ویدیو، فیلتر تثبیت کننده را روی آن اعمال می کنند. با این حال، این تکنیک منجر به یک تصویر برش خورده کوچکتر یا برون یابی برای پر کردن لبه های از دست رفته می شود.
سایر فناوری های تثبیت تصویر
اگرچه تثبیتکننده نوری و دیجیتال رایجترین است، فناوریهای دیگر نیز سعی میکنند ویدیوی ناپایدار را برطرف کنند.
برای مثال، سیستم های خارجی کل بدنه دوربین را تثبیت می کنند. یک ژیروسکوپ متصل به بدنه دوربین، کل دکل را تثبیت می کند. فیلمبرداران حرفه ای از ابزارهایی مانند این استفاده می کنند که اغلب به طور غیر معمول به عنوان "دکل steadicam" نامیده می شود، اگرچه، از نظر فنی، Steadicam یک نام تجاری است که تثبیت کننده های مختلفی ایجاد می کند.
و رایج ترین و آسان ترین روش تثبیت را فراموش نکنید: سه پایه قابل اعتماد شما.