نوردهی خودکار یک سیستم دوربین دیجیتال خودکار است که دیافراگم و سرعت شاتر را بر اساس شرایط نور خارجی برای عکس تنظیم می کند. دوربین نور قاب را اندازه گیری می کند و سپس به طور خودکار تنظیمات دوربین را قفل می کند تا از نوردهی مناسب اطمینان حاصل کند.
عکسی که در آن دوربین نور را به درستی اندازه گیری نمی کند در نهایت نوردهی بیش از حد (نور بیش از حد در عکس) یا کم نور (نور خیلی کم) خواهد بود. با یک عکس با نوردهی بیش از حد، می توانید در نهایت جزئیات را در صحنه از دست بدهید، زیرا لکه های سفید روشن در تصویر خواهید داشت. با یک عکس کم نوردهی، صحنه برای تشخیص جزئیات بسیار تاریک خواهد بود و نتیجه نامطلوبی به جا می گذارد.
توضیح نوردهی خودکار
در اکثر دوربین های دیجیتال، واقعاً لازم نیست کار خاصی انجام دهید یا تنظیمات خاصی را تغییر دهید تا دوربین از نوردهی خودکار استفاده کند. هنگام عکاسی در حالت های تمام اتوماتیک، دوربین تمام تنظیمات را به تنهایی انجام می دهد، به این معنی که عکاس هیچ کنترلی ندارد.
اگر می خواهید کمی کنترل دستی داشته باشید، اکثر دوربین ها چند گزینه کنترل محدود را در اختیار شما قرار می دهند، اما دوربین می تواند همچنان از نوردهی خودکار استفاده کند. عکاسان معمولاً می‌توانند یکی از سه حالت مختلف عکاسی را با کنترل دستی محدود و در عین حال حفظ AE انتخاب کنند:
- اولویت دیافراگم به عکاس اجازه می دهد مقدار دیافراگم را تنظیم کند و سپس دوربین دیجیتال به طور خودکار سرعت شاتر را برای ایجاد نوردهی خودکار مناسب تعیین می کند.
- اولویت شاتر به عکاس اجازه می دهد تا سرعت شاتر را تنظیم کند، و سپس دوربین دیجیتال به طور خودکار دیافراگم را برای ایجاد نوردهی خودکار مناسب تعیین می کند.
- حالت برنامه به عکاس این امکان را می دهد که تغییراتی در سرعت شاتر، دیافراگم یا هر دو ایجاد کند و سپس دوربین دیجیتال به طور خودکار ISO را برای ایجاد نوردهی خودکار مناسب تعیین می کند..
البته، شما همچنین می توانید با عکاسی در حالت کنترل دستی کامل، نوردهی را برای صحنه کنترل کنید. در این حالت، دوربین هیچ تغییری در تنظیمات انجام نمی دهد. در عوض، به عکاس متکی است که تمام تنظیمات را به صورت دستی انجام دهد، و این تنظیمات در نهایت سطح نوردهی را برای یک صحنه خاص تعیین می‌کنند، زیرا هر یک از تنظیمات پشت سر هم کار می‌کنند.
استفاده از نوردهی خودکار
بیشتر دوربین ها نوردهی خودکار را بر اساس نور در مرکز صحنه تنظیم می کنند.
با این حال، یک ترکیب غیر مرکزی ایجاد کنید و با قرار دادن شیئی که می خواهید به درستی در معرض دید قرار گیرد، AE را قفل کنید. سپس دکمه شاتر را تا نیمه نگه دارید یا دکمه AE-L (AE-Lock) را فشار دهید. صحنه را دوباره ترکیب کنید و سپس دکمه شاتر را به طور کامل فشار دهید.
تنظیم AE به صورت دستی
اگر نمی خواهید برای تنظیم خودکار نوردهی به دوربین تکیه کنید، یا اگر در حال عکاسی از صحنه ای با شرایط نوری خاص هستید که به نظر می رسد دوربین نمی تواند تنظیمات مناسب را قفل کند. برای ایجاد نوردهی مناسب، AE دوربین را با دست تنظیم کنید.
بیشتر دوربین‌ها یک تنظیم EV (ارزش نوردهی) را ارائه می‌کنند که می‌توانید نوردهی را تنظیم کنید. در برخی از دوربین های پیشرفته، تنظیم EV یک دکمه یا شماره گیری جداگانه است. با برخی از دوربین‌های سطح مبتدی، ممکن است مجبور شوید از طریق منوهای روی صفحه دوربین کار کنید تا تنظیمات EV را تنظیم کنید.
EV را روی یک عدد منفی تنظیم کنید تا میزان نوری که به سنسور تصویر می رسد را کاهش دهید، که زمانی مفید است که دوربین با استفاده از AE عکس هایی با نوردهی بیش از حد ایجاد می کند. و تنظیم EV بر روی یک عدد مثبت، میزان نوری را که به سنسور تصویر می‌رسد، افزایش می‌دهد، زمانی که AE عکس‌ها را کم نور می‌کند استفاده می‌شود.
داشتن نوردهی خودکار مناسب کلید ایجاد بهترین عکس ممکن است، بنابراین به این تنظیم توجه کنید.در بیشتر مواقع، AE دوربین به خوبی کار می کند تا یک تصویر را با نور مناسب ثبت کند. با این حال، در مواردی که AE با مشکل مواجه است، از انجام تنظیمات لازم در تنظیمات EV نترسید!
