اشتباهات و خرابی قطعات یک واقعیت زندگی است. بردهای مدار چاپی گاهی اوقات با نقص های تولیدی ارسال می شوند، قطعات می توانند به عقب یا در موقعیت اشتباه لحیم شوند و قطعات خراب می شوند. همه این نقاط خرابی احتمالی باعث میشوند که مدار ضعیف کار کند یا اصلا کار نکند.
عیبیابی PCB
بردهای مدار چاپی یا PCBها، توده ای از عایق ها و آثار مسی هستند که اجزای فشرده شده را برای ایجاد یک مدار مدرن به هم متصل می کنند. عیب یابی PCB ها اغلب یک چالش است و عواملی مانند اندازه، تعداد لایه ها، آنالیز سیگنال و انواع قطعات نقش مهمی دارند.
برخی بردهای پیچیده تر برای عیب یابی صحیح به تجهیزات تخصصی نیاز دارند. با این حال، اکثر عیبیابیها را میتوان با تجهیزات الکترونیکی اولیه برای دنبال کردن ردیابیها، جریانها و سیگنالها از طریق مدار انجام داد.
خط پایین
اصلی ترین عیب یابی PCB فقط به چند ابزار نیاز دارد. همه کاره ترین ابزار مولتی متر است. با این حال، بسته به پیچیدگی PCB و مشکل، ممکن است به یک متر LCR، اسیلوسکوپ، منبع تغذیه، و تحلیلگر منطقی نیز برای بررسی عمیق رفتار عملیاتی مدار نیاز باشد.
بازرسی بصری انجام دهید
بازرسی بصری PCB مشکلات آشکارتری از جمله آثار همپوشانی، اجزای سوخته، علائم داغ شدن بیش از حد، و قطعات از دست رفته را آشکار می کند. برخی از اجزای سوخته که در اثر جریان بیش از حد آسیب دیده اند، به راحتی قابل مشاهده نیستند، اما یک بازرسی بصری بزرگ شده یا بو می تواند وجود یک جزء آسیب دیده را نشان دهد. اجزای برآمدگی یکی دیگر از نشانه های خوب مشکل است، به ویژه برای خازن های الکترولیتی.
انجام بازرسی فیزیکی
یک گام فراتر از بازرسی بصری، بازرسی فیزیکی با برق اعمال شده به مدار است.با لمس سطح PCB و اجزای روی برد می توانید بدون استفاده از دوربین گران قیمت ترموگرافی نقاط داغ را تشخیص دهید. هنگامی که یک قطعه داغ تشخیص داده شد، آن را با هوای فشرده خنک کنید تا عملکرد مدار را با قطعه در دمای پایینتر آزمایش کنید.
این تکنیک بالقوه خطرناک است و فقط باید در مدارهای ولتاژ پایین با اقدامات احتیاطی مناسب استفاده شود.
هنگامی که یک مدار برقی را لمس می کنید، چندین اقدامات احتیاطی را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که فقط یک دست در هر زمان با مدار تماس داشته باشد تا از عبور یک شوک الکتریکی بالقوه کشنده در قلب شما جلوگیری شود. در صورت امکان، نگه داشتن یک دست در جیب روش خوبی در هنگام کار بر روی مدارهای زنده برای جلوگیری از چنین ضربه هایی است. اطمینان حاصل کنید که تمام مسیرهای جریان بالقوه به زمین، مانند پاهای شما یا یک تسمه اتصال به زمین غیرمقاومتی، برای کاهش خطر ضربه ها جدا شده اند.
لمس بخشهای مختلف مدار باعث تغییر امپدانس مدار نیز میشود که میتواند رفتار سیستم را تغییر دهد و در نتیجه مکانهایی را در مدار شناسایی کند که برای درست کار کردن به ظرفیت خازنی اضافی نیاز دارند.
انجام آزمایش اجزای گسسته
آزمایش هر جزء مجزا اغلب مؤثرترین تکنیک برای عیبیابی PCB است. هر مقاومت، خازن، دیود، ترانزیستور، سلف، ماسفت، LED و اجزای فعال گسسته را با یک مولتی متر یا LCR متر تست کنید. اگر کامپوننت ها کمتر یا مساوی با مقدار مولفه اعلام شده ثبت شوند، مولفه ها معمولاً خوب هستند. اگر مقدار جزء بالاتر باشد، نشان دهنده آن است که یا جزء خراب است یا اتصال لحیم کاری خراب است.
دیودها و ترانزیستورها را با استفاده از حالت تست دیود روی مولتی متر بررسی کنید. اتصالات پایه-امیتر و بیس-کلکتور یک ترانزیستور باید مانند دیودهای گسسته رفتار کنند و فقط با همان افت ولتاژ در یک جهت هدایت شوند. آنالیز گرهی گزینه دیگری است که با اعمال توان به یک قطعه و اندازه گیری پاسخ ولتاژ در مقابل جریان (V/I) قطعات را بدون برق آزمایش می کند.
تست ICs
چالش برانگیزترین مؤلفه هایی که باید بررسی شوند آی سی ها هستند.بیشتر آنها را می توان به راحتی با علامت گذاری ها شناسایی کرد و بسیاری از آنها را می توان با استفاده از اسیلوسکوپ ها و تحلیلگرهای منطقی آزمایش کرد. با این حال، تعداد IC های تخصصی در پیکربندی های مختلف و طرح های PCB می تواند آزمایش را چالش برانگیز کند. مقایسه رفتار یک مدار با یک مدار خوب شناخته شده اغلب یک تکنیک مفید است و باید به برجسته شدن رفتار غیرعادی کمک کند.