محدودهیک گروه یا بلوک از سلول ها در یک کاربرگ است که انتخاب یا برجسته شده اند. همچنین، یک محدوده می تواند یک گروه یا بلوک از مراجع سلولی باشد که به عنوان آرگومان برای یک تابع وارد می شود، برای ایجاد یک نمودار یا برای نشانک گذاری داده ها استفاده می شود.
اطلاعات این مقاله برای نسخه های Excel 2019، 2016، 2013، 2010، Excel Online و Excel برای Mac اعمال می شود.
محدوده های پیوسته و غیر پیوسته
محدوده سلولی به هم پیوسته گروهی از سلول های برجسته هستند که در مجاورت یکدیگر قرار دارند، مانند محدوده C1 تا C5 که در تصویر بالا نشان داده شده است.
یک محدوده غیر پیوسته از دو یا چند بلوک جداگانه سلول تشکیل شده است. این بلوک‌ها را می‌توان با ردیف‌ها یا ستون‌هایی از هم جدا کرد که با محدوده‌های A1 تا A5 و C1 تا C5 نشان داده شده است.
محدوده‌های پیوسته و غیرمرتبط می‌توانند شامل صدها یا حتی هزاران سلول و کاربرگ‌ها و کتاب‌های کاری دهانه باشند.
خط پایین
محدوده‌ها در Excel و Google Spreadsheets آنقدر مهم هستند که می‌توان نام‌هایی را به محدوده‌های خاصی داد تا کار با آنها و استفاده مجدد از آنها در هنگام ارجاع در نمودارها و فرمول‌ها آسان‌تر شود.
انتخاب یک محدوده در کاربرگ
هنگامی که سلول ها انتخاب شدند، با یک طرح کلی یا حاشیه احاطه می شوند. به طور پیش فرض، این طرح کلی یا حاشیه تنها یک سلول در یک کاربرگ را در یک زمان احاطه می کند که به عنوان سلول فعال شناخته می شود. تغییرات یک کاربرگ، مانند ویرایش یا قالب‌بندی داده‌ها، بر سلول فعال تأثیر می‌گذارد.
هنگامی که محدوده ای از بیش از یک سلول انتخاب می شود، تغییرات در کاربرگ، با استثناهای خاصی مانند ورود و ویرایش داده ها، بر همه سلول های محدوده انتخاب شده تأثیر می گذارد.
راههای مختلفی برای انتخاب محدوده در یک کاربرگ وجود دارد. اینها شامل استفاده از ماوس، صفحه کلید، کادر نام یا ترکیبی از این سه می شود.
برای ایجاد محدوده ای متشکل از سلول های مجاور، با ماوس بکشید یا از ترکیبی از Shift و چهار کلیدهای پیکان استفاده کنید. صفحه کلید. برای ایجاد محدوده های متشکل از سلول های غیر مجاور، از ماوس و صفحه کلید یا فقط از صفحه کلید استفاده کنید.
انتخاب محدوده ای برای استفاده در فرمول یا نمودار
هنگام وارد کردن محدوده ای از مراجع سلولی به عنوان آرگومان برای یک تابع یا هنگام ایجاد نمودار، علاوه بر تایپ دستی محدوده، محدوده را نیز می توان با اشاره کردن انتخاب کرد.
محدوده ها با مراجع سلولی یا آدرس سلول ها در گوشه سمت راست بالا و سمت راست محدوده مشخص می شوند. این دو مرجع با دو نقطه از هم جدا می شوند. کولون به اکسل می‌گوید که تمام سلول‌های بین این نقاط شروع و پایان را شامل شود.
محدوده در مقابل آرایه
گاهی به نظر می رسد که اصطلاحات محدوده و آرایه به جای یکدیگر برای Excel و Google Sheets استفاده می شوند زیرا هر دو عبارت مربوط به استفاده از سلول های متعدد در یک کتاب کار یا فایل هستند.
به طور دقیق، تفاوت به این دلیل است که یک محدوده به انتخاب یا شناسایی سلول های متعدد (مانند A1:A5) اشاره دارد و یک آرایه به مقادیر واقع در آن سلول ها (مانند {1;2; 5;4;3}).
برخی توابع، مانند SUMPRODUCT و INDEX، آرایه ها را به عنوان آرگومان می گیرند. توابع دیگر، مانند SUMIF و COUNTIF، فقط محدوده‌هایی را برای آرگومان‌ها می‌پذیرند.
این بدان معنا نیست که طیفی از مراجع سلولی را نمی توان به عنوان آرگومان برای SUMPRODUCT و INDEX وارد کرد. این توابع مقادیر را از محدوده استخراج کرده و به یک آرایه ترجمه می کنند.
برای مثال، فرمول‌های زیر هر دو نتیجه 69 را برمی‌گردانند که در سلول‌های E1 و E2 در تصویر نشان داده شده است.
=SUMPRODUCT(A1:A5, C1:C5)
=SUMPRODUCT({1;2;5;4;3}, {1;4;8;2;4})
از سوی دیگر، SUMIF و COUNTIF آرایه ها را به عنوان آرگومان نمی پذیرند. بنابراین، در حالی که فرمول زیر پاسخ 3 را برمی‌گرداند (سلول E3 را در تصویر ببینید)، همان فرمول با آرایه پذیرفته نمی‌شود.
COUNTIF(A1:A5، "<4")
در نتیجه، برنامه جعبه پیامی را نمایش می دهد که مشکلات و اصلاحات احتمالی را فهرست می کند.
