به زبان ساده، سیستم نام دامنه (DNS) مجموعه ای از پایگاه های داده است که نام هاست را به آدرس های IP ترجمه می کند.
DNS اغلب به عنوان دفترچه تلفن اینترنت شناخته می شود زیرا نام های میزبانی را که به راحتی به خاطر سپرده می شوند مانند www.google.com به آدرس های IP مانند 216.58.217.46 تبدیل می کند. پس از تایپ یک URL در نوار آدرس مرورگر وب، این امر در پشت صحنه انجام می‌شود.
بدون DNS (و به ویژه موتورهای جستجو مانند Google)، پیمایش در اینترنت آسان نخواهد بود زیرا باید آدرس IP هر وب سایتی را که می خواهیم بازدید کنیم وارد کنیم.
DNS چگونه کار می کند؟
اگر هنوز مشخص نیست، مفهوم اساسی برای اینکه DNS چگونه کار خود را انجام می دهد بسیار ساده است: هر آدرس وب سایتی که در یک مرورگر وب (مانند کروم، سافاری، یا فایرفاکس) وارد می شود به یک سرور DNS ارسال می شود. که می داند چگونه آن نام را به آدرس IP مناسب خود نگاشت.
این آدرس IP است که دستگاه‌ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، زیرا نمی‌توانند و نمی‌توانند اطلاعات را با استفاده از نام‌هایی مانند www.google.com، www.youtube.com و غیره منتقل کنند. نام ساده را برای این وب سایت ها وارد کنید در حالی که DNS همه جستجوها را برای ما انجام می دهد و به ما دسترسی تقریباً فوری به آدرس های IP مناسب مورد نیاز برای باز کردن صفحات مورد نظر خود می دهد.
باز هم، www.microsoft.com، www.lifewire.com، www.amazon.com، و هر نام وب سایت دیگری فقط برای راحتی ما استفاده می شود زیرا به خاطر سپردن آن نام ها بسیار آسان تر از به خاطر سپردن آدرس IP آنها است..
رایانه هایی به نام سرورهای ریشه مسئول ذخیره آدرس های IP برای هر دامنه سطح بالا هستند.هنگامی که یک وب سایت درخواست می شود، این سرور ریشه است که ابتدا آن اطلاعات را پردازش می کند تا مرحله بعدی در فرآیند جستجو را شناسایی کند. سپس، نام دامنه به یک Resolver نام دامنه (DNR)، که در یک ISP قرار دارد، برای تعیین آدرس IP صحیح، ارسال می شود. در نهایت، این اطلاعات به دستگاهی که از آن درخواست کرده‌اید بازگردانده می‌شود.
چگونه DNS را شستشو دهیم
سیستم‌های عاملی مانند ویندوز و سایرین آدرس‌های IP و سایر اطلاعات مربوط به نام‌های میزبان را به صورت محلی ذخیره می‌کنند تا سریع‌تر از دسترسی به سرور DNS به آنها دسترسی داشته باشید. هنگامی که رایانه متوجه می‌شود که نام میزبان معینی مترادف با یک آدرس IP خاص است، آن اطلاعات مجاز است در دستگاه ذخیره یا ذخیره شود.
در حالی که به خاطر سپردن اطلاعات DNS مفید است، گاهی اوقات ممکن است خراب یا قدیمی شود. به طور معمول سیستم عامل این داده ها را پس از مدت زمان مشخصی حذف می کند، اما اگر در دسترسی به یک وب سایت با مشکل مواجه هستید و مشکوک هستید که به دلیل مشکل DNS است، اولین قدم حذف اجباری این اطلاعات است تا فضا برای موارد جدید باز شود. رکوردهای DNS به روز شده
اگر با DNS مشکل دارید، باید بتوانید به سادگی رایانه خود را راه اندازی مجدد کنید زیرا حافظه پنهان DNS از طریق راه اندازی مجدد حفظ نمی شود. با این حال، تخلیه کش به صورت دستی به جای راه‌اندازی مجدد بسیار سریع‌تر است.
می توانید DNS را در ویندوز از طریق Command Prompt با دستور ipconfig /flushdns شستشو دهید. وب سایت DNS من چیست؟ دستورالعمل هایی برای انجام این کار در macOS و Linux دارد.
مهم است به خاطر داشته باشید که بسته به نحوه تنظیم روتر خاص شما، ممکن است رکوردهای DNS نیز در آنجا ذخیره شوند. اگر شستشوی حافظه پنهان DNS در رایانه شما مشکل DNS شما را برطرف نکرد، قطعاً باید مسیریاب خود را مجدداً راه اندازی کنید تا کش DNS را پاک کنید.
هنگامی که حافظه پنهان DNS پاک می شود، ورودی های فایل میزبان حذف نمی شوند. شما باید فایل میزبان را ویرایش کنید تا نام میزبان و آدرس های IP ذخیره شده در آن حذف شود.
بدافزار می تواند بر ورودی های DNS تأثیر بگذارد
با توجه به اینکه DNS مسئول هدایت نام هاست به آدرس های IP خاص است، باید واضح باشد که هدف اصلی برای فعالیت های مخرب است.هکرها می توانند درخواست شما را برای یک منبع با عملکرد عادی به منبعی هدایت کنند که تله ای برای جمع آوری رمزهای عبور یا ارائه بدافزار است.
مسمومیت DNS و جعل DNS اصطلاحاتی هستند که برای توصیف حمله به حافظه پنهان یک حل‌کننده DNS به منظور هدایت نام میزبان به آدرس IP متفاوتی نسبت به آنچه که به درستی به آن نام میزبان اختصاص داده شده است، استفاده می‌شود، و به طور مؤثر به جایی که می‌خواهید بروید هدایت کنید.. این معمولاً در تلاشی برای بردن شما به وب‌سایتی پر از فایل‌های مخرب یا انجام یک حمله فیشینگ برای فریب دادن شما برای دسترسی به یک وب‌سایت مشابه به منظور سرقت اعتبار ورود شما انجام می‌شود.
بیشتر خدمات DNS در برابر این نوع حملات محافظت می کنند.
راه دیگری برای نفوذ مهاجمان برای تأثیرگذاری بر ورودی های DNS استفاده از فایل میزبان است. فایل hosts یک فایل ذخیره شده محلی است که قبل از اینکه DNS به ابزاری گسترده برای حل نام هاست تبدیل شود، به جای DNS استفاده می شد، اما این فایل هنوز در سیستم عامل های محبوب وجود دارد.ورودی‌های ذخیره شده در آن فایل تنظیمات سرور DNS را لغو می‌کند، بنابراین یک هدف رایج برای بدافزار است.
یک راه ساده برای محافظت از فایل میزبان در برابر ویرایش، علامت گذاری آن به عنوان یک فایل فقط خواندنی است. در ویندوز، فقط به پوشه ای که فایل میزبان را دارد بروید:
%Systemdrive%\Windows\System32\drivers\etc\
روی آن کلیک راست کنید یا ضربه بزنید و نگه دارید، Properties را انتخاب کنید و سپس علامتی را در کادر کنار Read-only قرار دهید. ویژگی.
اطلاعات بیشتر درباره DNS
ISP که در حال حاضر به شما دسترسی به اینترنت را ارائه می دهد، سرورهای DNS را برای استفاده دستگاه های شما اختصاص داده است (اگر به DHCP متصل هستید)، اما مجبور نیستید از آن سرورهای DNS استفاده کنید. سرورهای دیگر ممکن است ویژگی‌های گزارش را برای ردیابی وب‌سایت‌های بازدید شده، مسدودکننده‌های تبلیغات، فیلترهای وب‌سایت بزرگسالان و سایر ویژگی‌ها ارائه دهند. این لیست از سرورهای DNS رایگان و عمومی را برای چند نمونه از سرورهای DNS جایگزین ببینید.
چه رایانه ای از DHCP برای دریافت آدرس IP استفاده می کند یا اگر از یک آدرس IP ثابت استفاده می کند، همچنان می توانید سرورهای DNS سفارشی را تعریف کنید. با این حال، اگر با DHCP تنظیم نشده است، باید سرورهای DNS را که باید استفاده کند را مشخص کنید.
تنظیمات صریح سرور DNS بر تنظیمات ضمنی و از بالا به پایین اولویت دارند. به عبارت دیگر، تنظیمات DNS نزدیک‌ترین تنظیمات به دستگاهی است که دستگاه از آن استفاده می‌کند. برای مثال، اگر تنظیمات سرور DNS روتر خود را به چیزی خاص تغییر دهید، تمام دستگاه‌های متصل به روتر مذکور نیز از آن سرورهای DNS استفاده خواهند کرد. با این حال، اگر سپس تنظیمات سرور DNS را در رایانه شخصی به چیزی متفاوت تغییر دهید، آن رایانه از سرورهای DNS متفاوتی نسبت به سایر دستگاه‌های متصل به همان روتر استفاده می‌کند.
این دلیلی است که حافظه پنهان DNS خراب در رایانه شما می تواند از بارگیری وب سایت ها جلوگیری کند حتی اگر وب سایت های مشابه به طور معمول در رایانه دیگری در همان شبکه باز شوند.
در کنار هم قرار دادن همه چیز
اگرچه URL هایی که معمولاً در مرورگرهای وب خود وارد می کنیم، نام هایی هستند که به راحتی قابل یادآوری هستند مانند www.lifewire.com، در عوض می توانید از آدرس IP که نام میزبان به آن اشاره می کند، مانند https://151.101 استفاده کنید. 1.121) برای دسترسی به همان وب سایت.این به این دلیل است که شما همچنان به همان سرور دسترسی دارید، یکی از روش‌ها (با استفاده از نام) به خاطر سپردن آسان‌تر است.
با توجه به این نکته، اگر مشکلی در ارتباط دستگاه شما با یک سرور DNS وجود دارد، همیشه می توانید با وارد کردن آدرس IP در نوار آدرس به جای نام میزبان، آن را دور بزنید. با این حال، اکثر مردم یک لیست محلی از آدرس‌های IP که با نام‌های میزبان مطابقت دارند، نگه نمی‌دارند، زیرا در وهله اول، تمام هدف استفاده از سرور DNS این است.
این با هر وب سایت و آدرس IP کار نمی کند زیرا برخی از سرورهای وب میزبانی مشترک را تنظیم کرده اند، به این معنی که دسترسی به آدرس IP سرور از طریق مرورگر وب توضیح نمی دهد که به طور خاص کدام صفحه باید باز شود.
جستجوی "دفتر تلفن" که آدرس IP را بر اساس نام میزبان تعیین می کند، جستجوی DNS رو به جلو نامیده می شود. برعکس، جستجوی معکوس DNS، چیز دیگری است که می‌توان با سرورهای DNS انجام داد. این زمانی است که نام میزبان با آدرس IP آن شناسایی می شود.این نوع جستجو بر این ایده متکی است که آدرس IP مرتبط با آن نام میزبان خاص یک آدرس IP ثابت است.
پایگاه های داده DNS علاوه بر آدرس های IP و نام میزبان، چیزهای زیادی را ذخیره می کنند. اگر تا به حال ایمیلی را در یک وب‌سایت راه‌اندازی کرده‌اید یا نام دامنه را منتقل کرده‌اید، ممکن است با عباراتی مانند نام‌های مستعار دامنه (CNAME) و مبدل‌های ایمیل SMTP (MX) مواجه شوید.
سوالات متداول
چگونه سرورهای DNS را تغییر می دهید؟
برای تغییر سرورهای DNS در ویندوز، می توانید از Command Prompt استفاده کنید یا تنظیمات ویندوز را مرور کنید. اگر با استفاده از خط فرمان راحت نیستید، استفاده از تنظیمات ویندوز ترجیح داده می شود.
چگونه سرورهای DNS را پیدا می کنید؟
سرورهای DNS مختلف زیادی وجود دارد، بنابراین می توانید لیست سرورهای DNS را تا زمانی که یکی از آنها را دوست دارید پیدا کنید، نگاه کنید. Lifewire فهرستی با توصیه‌هایی برای بهترین سرورهای DNS رایگان دارد.
DNS پویا چیست؟
برخلاف DNS که فقط با آدرس‌های IP ثابت کار می‌کند، DNS پویا (یا DDNS) از آدرس‌های IP پویا نیز پشتیبانی می‌کند. در نتیجه، می توانید از یک سرویس DDNS برای میزبانی وب سایت خود از خانه خود یا مدیریت شبکه خانگی خود از راه دور استفاده کنید.
