محبوبیت روزافزون فضای ذخیره‌سازی متصل به شبکه (NAS) برای کاربران خانگی نشان می‌دهد که چگونه این فناوری دو نیاز را برآورده می‌کند: NAS می‌تواند به عنوان یک سرور ابری خصوصی عمل کند و در عین حال از اطلاعات شما نیز محافظت کند. این نمای کلی فضای ذخیره‌سازی متصل به شبکه توضیح می‌دهد که NAS چگونه شروع شد و چگونه امروز کار می‌کند.
می توانید از دستگاه های ذخیره سازی NAS با رایانه های Linux، Windows و Mac استفاده کنید.
چگونه ذخیره سازی تکامل یافت
در سالهای اولیه انقلاب کامپیوتری، درایوهای فلاپی به طور گسترده ای برای به اشتراک گذاری فایل های داده استفاده می شدند. با این حال، امروزه، نیازهای ذخیره سازی یک فرد معمولی بسیار بیشتر از ظرفیت فلاپی است.کسب‌وکارها اکنون تعداد فزاینده‌ای از اسناد الکترونیکی و مجموعه‌های ارائه، از جمله کلیپ‌های ویدئویی را نگهداری می‌کنند. کاربران رایانه خانگی، با ظهور فایل‌های موسیقی MP3 و تصاویر JPEG، به فضای ذخیره‌سازی بسیار بیشتر و راحت‌تری نیز نیاز دارند.
سرورهای فایل مرکزی برای حل برخی از این مشکلات ذخیره‌سازی داده‌ها از فناوری‌های اساسی شبکه‌های کلاینت/سرور استفاده می‌کنند. در ساده‌ترین شکل، یک سرور فایل شامل رایانه شخصی یا سخت‌افزار ایستگاه کاری است که یک سیستم عامل شبکه را اجرا می‌کند که از اشتراک‌گذاری کنترل‌شده فایل پشتیبانی می‌کند. هارد درایوهای نصب شده در سرور، گیگابایت فضا در هر دیسک فراهم می کند، و درایوهای نوار متصل به این سرورها می توانند این ظرفیت را بیشتر کنند.
سرورهای فایل سابقه طولانی موفقیت دارند، اما بسیاری از خانه‌ها، گروه‌های کاری و کسب‌وکارهای کوچک نمی‌توانند اختصاص یک رایانه کاملاً همه‌منظوره را به وظایف نسبتاً ساده ذخیره‌سازی داده توجیه کنند. اینجا جایی است که NAS وارد عمل می شود.
برای نیازهای کمتر فضای ذخیره سازی، هارد دیسک های خارجی نیز یک گزینه هستند.
NAS چیست؟
NAS با ایجاد سیستم هایی که به طور خاص برای ذخیره سازی داده ها طراحی شده اند، رویکرد مرسوم فایل-سرور را به چالش می کشد. به جای شروع با یک کامپیوتر همه منظوره و پیکربندی یا حذف ویژگی‌ها از آن پایه، طراحی‌های NAS با اجزای بدون استخوان لازم برای پشتیبانی از انتقال فایل و افزودن ویژگی‌ها از پایین به بالا شروع می‌شوند.
مانند سایر سرورهای فایل، NAS از طراحی کلاینت/سرور پیروی می کند. یک دستگاه سخت افزاری منفرد که اغلب جعبه NAS یا سر NAS نامیده می شود، به عنوان رابط بین NAS و کلاینت های شبکه عمل می کند. این دستگاه های NAS نیازی به مانیتور، صفحه کلید یا ماوس ندارند. آنها معمولاً یک سیستم عامل تعبیه شده را به جای یک سیستم عامل شبکه با امکانات کامل اجرا می کنند. یک یا چند دیسک (و احتمالاً نوار) درایو را می توان به بسیاری از سیستم های NAS وصل کرد تا ظرفیت کل را افزایش دهد. با این حال، کلاینت‌ها به جای دستگاه‌های ذخیره‌سازی فردی، همیشه به سر NAS متصل می‌شوند.
کلینت ها معمولاً از طریق اتصال اترنت به NAS دسترسی دارند. NAS به عنوان یک "گره" در شبکه ظاهر می شود که آدرس IP دستگاه اصلی است.
NAS می تواند هر داده ای را که به شکل فایل ظاهر می شود، مانند صندوق ورودی ایمیل، محتوای وب، پشتیبان گیری از راه دور سیستم و غیره ذخیره کند. به طور کلی، NAS از سرورهای فایل سنتی موازی استفاده می کند.
سیستم های NAS برای عملکرد قابل اعتماد و مدیریت آسان تلاش می کنند. آنها اغلب شامل ویژگی های داخلی مانند سهمیه فضای دیسک، احراز هویت ایمن، یا ارسال خودکار هشدارهای ایمیل در صورت تشخیص خطا هستند.
پروتکل های NAS
ارتباط با سر NAS از طریق TCP/IP انجام می شود. به طور خاص، مشتریان از هر یک از چندین پروتکل سطح بالاتر (برنامه یا پروتکل لایه هفت در مدل OSI) که بر روی TCP/IP ساخته شده است استفاده می کنند.
دو پروتکل کاربردی که معمولاً با NAS مرتبط هستند عبارتند از: Sun Network File System (NFS) و Common Internet File System (CIFS). هر دو NFS و CIFS به روش مشتری/سرور کار می کنند. هر دو سال‌ها قبل از NAS مدرن هستند. کار اولیه روی این پروتکل ها در دهه 1980 انجام شد.
NFS در اصل برای به اشتراک گذاری فایل ها بین سیستم های یونیکس در سراسر یک LAN توسعه داده شد. پشتیبانی از NFS به زودی گسترش یافت و شامل سیستم‌های غیریونیکس شد. با این حال، اکثر مشتریان NFS امروزه کامپیوترهایی هستند که برخی از سیستم عامل یونیکس را اجرا می کنند.
CIFS قبلاً به عنوان بلاک پیام سرور (SMB) شناخته می شد. SMB توسط IBM و Microsoft برای پشتیبانی از اشتراک گذاری فایل در DOS توسعه داده شد. با گسترش گسترده این پروتکل در ویندوز، نام آن به CIFS تغییر کرد. همین پروتکل امروز در سیستم های یونیکس به عنوان بخشی از بسته Samba ظاهر می شود.
بسیاری از سیستم های NAS از پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) نیز پشتیبانی می کنند. کلاینت ها اغلب می توانند فایل ها را در مرورگر وب خود از NAS که از HTTP پشتیبانی می کند دانلود کنند. سیستم‌های NAS معمولاً از HTTP به عنوان یک پروتکل دسترسی برای رابط‌های کاربری مدیریتی مبتنی بر وب استفاده می‌کنند.
