یک پل شبکه به دو شبکه کامپیوتری مجزا می پیوندد. پل شبکه ارتباط بین دو شبکه را امکان پذیر می کند و راهی برای کار آنها به عنوان یک شبکه واحد فراهم می کند. پل‌ها شبکه‌های محلی را گسترش می‌دهند تا منطقه فیزیکی بزرگ‌تری را پوشش دهند که LAN می‌تواند به آن برسد. پل‌ها شبیه - اما هوشمندتر از تکرارکننده‌های ساده هستند که دامنه سیگنال را نیز افزایش می‌دهند.
چگونه پل های شبکه کار می کنند
دستگاه‌های Bridge ترافیک شبکه ورودی را بررسی می‌کنند و تعیین می‌کنند که آیا ترافیک را مطابق با مقصد مورد نظر خود ارسال کنند یا کنار بگذارند. به عنوان مثال، یک پل اترنت، هر فریم اترنت ورودی از جمله آدرس های MAC مبدا و مقصد - و گاهی اوقات اندازه فریم - را هنگامی که تصمیمات ارسال جداگانه را پردازش می کند، بررسی می کند.دستگاه های پل در "نمودار مدل OSI" id=mntl-sc-block-image_1-0 /> کار می کنند alt="
انواع پل های شبکه
دستگاه های Bridge از اتصالات Wi-Fi به Wi-Fi، Wi-Fi به اترنت و بلوتوث به Wi-Fi پشتیبانی می کنند. هر کدام برای نوع خاصی از شبکه طراحی شده اند.
- پل های بی سیم از نقاط دسترسی بی سیم Wi-Fi پشتیبانی می کنند.
- پل های Wi-Fi به اترنت اتصال به مشتریان اترنت را امکان پذیر می کند و آنها را به یک شبکه Wi-Fi محلی متصل می کند، که برای دستگاه های شبکه قدیمی که فاقد قابلیت Wi-Fi هستند مفید است.
- پل بلوتوث به Wi-Fi از اتصالات با دستگاه های موبایل بلوتوث در خانه ها و ادارات پشتیبانی می کند.
پل بی سیم
Bridge در شبکه های کامپیوتری Wi-Fi رایج است. در یک شبکه Wi-Fi، پل زدن بی سیم مستلزم آن است که نقاط دسترسی با یکدیگر در حالت خاصی ارتباط برقرار کنند که از ترافیکی که بین آنها جریان دارد پشتیبانی می کند.
دو نقطه دسترسی که از حالت پل بی سیم پشتیبانی می کنند به عنوان یک جفت کار می کنند. هرکدام به پشتیبانی از شبکه محلی مشتریان متصل خود ادامه می‌دهند و در عین حال با دیگری برای مدیریت ترافیک پل ارتباطی برقرار می‌کنند.
حالت پل زدن در یک نقطه دسترسی از طریق یک تنظیمات اداری یا یک سوئیچ فیزیکی روی واحد فعال می شود.
همه نقاط دسترسی از حالت پل بی سیم پشتیبانی نمی کنند. برای تعیین اینکه آیا یک مدل از این ویژگی پشتیبانی می کند یا خیر، با مستندات سازنده مشورت کنید.
خط پایین
پل ها و تکرارکننده های شبکه ظاهر فیزیکی مشابهی دارند. گاهی اوقات، یک واحد واحد هر دو عملکرد را انجام می دهد. با این حال، برخلاف پل ها، تکرار کننده ها هیچ فیلترینگ ترافیکی را انجام نمی دهند و دو شبکه را به هم متصل نمی کنند. در عوض، تکرار کننده ها در امتداد ترافیکی که دریافت می کنند عبور می کنند. Repeater ها عمدتاً برای بازسازی سیگنال های ترافیکی به کار می روند تا یک شبکه واحد بتواند به فاصله فیزیکی طولانی برسد.
پل ها در مقابل سوئیچ ها و روترها
در شبکه های کامپیوتری سیمی، پل ها عملکردی مشابه سوئیچ های شبکه دارند. به طور معمول، پل های سیمی از یک اتصال شبکه ورودی و یک اتصال خروجی پشتیبانی می کنند که از طریق یک پورت سخت افزاری قابل دسترسی است، در حالی که سوئیچ ها معمولاً چهار یا چند پورت سخت افزاری را ارائه می دهند. به همین دلیل سوئیچ ها را پل های چند پورت می نامند.
پل ها فاقد هوشمندی روترهای شبکه هستند. پل‌ها مفهوم شبکه‌های راه دور را درک نمی‌کنند و نمی‌توانند پیام‌ها را به صورت پویا به مکان‌های مختلف هدایت کنند، اما در عوض تنها از یک رابط خارجی پشتیبانی می‌کنند.
