چه باید بدانیم
- به صفحه پیکربندی روتر دسترسی پیدا کنید. ورودی با برچسب فایروال (یا مشابه) را پیدا کنید. Enable را انتخاب کنید.
- ذخیره و Apply را انتخاب کنید. صبر کنید تا روتر راه اندازی مجدد شود.
-
قوانین فایروال و لیست های کنترل دسترسی را برای رفع نیازهای امنیتی خود اضافه کنید.
این مقاله نحوه فعال کردن و پیکربندی فایروال داخلی روتر خود را توضیح می دهد. همچنین شامل اطلاعاتی در مورد چگونگی تعیین اینکه آیا روتر شما فایروال دارد یا خیر. این مقاله برای اکثر مدل‌های جدیدتر روتر بی‌سیم کاربرد دارد.
فایروال داخلی روتر خود را فعال و پیکربندی کنید
فایروال یک دفاع قدرتمند در برابر هکرها و مجرمان سایبری است. با کمال تعجب، بسیاری از کاربران فایروال قوی در دسترس دارند و متوجه آن نیستند. بیشتر روترهای اینترنت بی‌سیم حاوی فایروال داخلی و مبتنی بر سخت‌افزار هستند و اگر فعال نشده باشد، غیر فعال است.
روترها متفاوت هستند، اما رویکرد کلی برای فعال کردن و پیکربندی فایروال داخلی شما به شرح زیر است:
- به صفحه پیکربندی روتر خود دسترسی پیدا کنید.
- یک ورودی با برچسب فایروال ، SPI فایروال، یا چیزی مشابه پیدا کنید.
- انتخاب فعال.
- Save را انتخاب کنید و سپس Apply را انتخاب کنید.
-
پس از انتخاب Apply، روتر شما احتمالاً اعلام می کند که برای اعمال تنظیمات، راه اندازی مجدد می شود.
-
فایروال خود را با افزودن قوانین فایروال و لیست های کنترل دسترسی که نیازهای اتصال و امنیت شما را برآورده می کند پیکربندی کنید.
هنگامی که راه اندازی فایروال خود را به روشی که می خواهید کامل کردید، فایروال خود را آزمایش کنید تا مطمئن شوید آنچه را که انتظار دارید انجام می دهد.
روتر خود را برای فایروال داخلی بررسی کنید
برای اینکه بفهمید آیا روتر شما فایروال داخلی دارد، یک پنجره مرورگر را باز کنید و با تایپ آدرس IP روتر وارد کنسول مدیریتی روتر خود شوید. روتر شما احتمالاً دارای چیزی است که به عنوان یک آدرس IP داخلی غیرقابل مسیریابی شناخته می شود، مانند 192.168.1.1 یا 10.0.0.1.
همه روترها محافظت اولیه از فایروال را ارائه می دهند، اما بسیاری از آنها عملکرد فایروال پیچیده تری دارند.
در زیر آدرس‌های رابط مدیریت استاندارد مورد استفاده توسط برخی از سازندگان روترهای بی‌سیم رایج است. برای آدرس صحیح به دفترچه راهنمای روتر خود مراجعه کنید.
- Linksys: 192.168.1.1 یا 192.168.0.1
- DLink: 192.168.0.1 یا 10.0.0.1
- ASUS: 192.168.1.1
- Buffalo: 192.168.11.1
- Netgear: 192.168.0.1 یا 192.168.0.227
پس از ورود به کنسول مدیریت روتر خود، به دنبال صفحه پیکربندی با برچسب Security یا Firewall بگردید. این نشان می دهد که روتر شما دارای فایروال داخلی به عنوان یکی از ویژگی های آن است.
درباره فایروال
فایروال معادل دیجیتال پلیس ترافیک است که مرزهای شبکه شما را کنترل می کند. می توان از آن برای جلوگیری از ورود یا خروج ترافیک به شبکه استفاده کرد.
انواع مختلفی از فایروال ها وجود دارد، هم سخت افزاری و هم مبتنی بر نرم افزار. سیستم عامل ها اغلب دارای یک فایروال مبتنی بر نرم افزار هستند، در حالی که فایروال در روتر شما مبتنی بر سخت افزار است.
فایروال ها به جلوگیری از حملات اینترنتی و مبتنی بر پورت کمک می کنند. فایروال‌ها همچنین می‌توانند با جلوگیری از خروج ترافیک مخرب از شبکه، مانع از حمله رایانه‌های آلوده به رایانه‌های داخل شبکه شما شوند.
Windows از زمان Windows XP دارای یک فایروال مبتنی بر نرم افزار داخلی بوده است، در حالی که Mac ها دارای فایروال هستند که می توان آن را در System Preferences > Security & فعال کرد. حریم خصوصی.
