T1 و T3 دو نوع رایج از سیستم های انتقال داده دیجیتال هستند که در مخابرات استفاده می شوند. در ابتدا توسط AT&T در دهه 1960 برای پشتیبانی از خدمات تلفن ساخته شد، خطوط T1 و خطوط T3 بعداً به گزینه ای محبوب برای پشتیبانی از خدمات اینترنتی کلاس تجاری تبدیل شدند.
T-Carrier و E-Carrier
AT&T سیستم T-carrier خود را طراحی کرد تا امکان گروه بندی کانال های مجزا را در واحدهای بزرگتر فراهم کند. برای مثال، یک خط T2 از چهار خط T1 تجمیع شده تشکیل شده است. به طور مشابه، یک خط T3 از 28 خط T1 تشکیل شده است. سیستم پنج سطح را تعریف کرد - T1 تا T5:
نام | ظرفیت (حداکثر سرعت داده) | T1 مضرب |
---|---|---|
T1 | 1.544 Mbps | 1 |
T2 | 6.312 Mbps | 4 |
T3 | 44.736 Mbps | 28 |
T4 | 274.176 Mbps | 168 |
T5 | 400.352 Mbps | 250 |
برخی افراد از اصطلاح "DS1" برای اشاره به T1، "DS2" برای اشاره به T2 و غیره استفاده می کنند. این دو نوع اصطلاح را می توان در بیشتر زمینه ها به جای هم استفاده کرد.از نظر فنی، DSx به سیگنال دیجیتالی اطلاق میشود که روی خطوط Tx فیزیکی مربوطه، که میتواند کابلکشی مسی یا فیبر باشد، عبور کند. "DS0" به سیگنال یک کانال کاربر T-carrier اشاره دارد که حداکثر سرعت داده 64 کیلوبیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند. هیچ خط فیزیکی T0 وجود ندارد.
در حالی که ارتباطات T-carrier در سرتاسر آمریکای شمالی مستقر بود، اروپا استاندارد مشابهی به نام E-carrier را اتخاذ کرد. یک سیستم E-carrier از مفهوم یکسانی از تجمع پشتیبانی می کند، اما با سطوح سیگنال به نام E0 تا E5 و سطوح سیگنال متفاوت برای هر کدام.
خط پایین
برخی از ارائه دهندگان اینترنت خطوط T-carrier را برای کسب و کارها ارائه می کنند تا از آنها به عنوان اتصالات اختصاصی به سایر دفاتر جدا از هم جغرافیایی و به اینترنت استفاده کنند. کسبوکارها از خدمات اینترنت استیجاری برای ارائه سطوح عملکرد T1، T3 یا T3 کسری استفاده میکنند، زیرا اینها مقرون به صرفهترین گزینهها هستند.
اطلاعات بیشتر درباره خطوط T1 و خطوط T3
صاحبان مشاغل کوچک، ساختمانهای آپارتمانی و هتلها زمانی به خطوط T1 به عنوان روش اصلی دسترسی به اینترنت قبل از رایج شدن DSL کلاس تجاری متکی بودند.خطوط اجاره ای T1 و T3 راه حل های تجاری گران قیمتی هستند که برای کاربران مسکونی مناسب نیستند، به خصوص اکنون که بسیاری از گزینه های پرسرعت دیگر در دسترس صاحبان خانه هستند. خط T1 تقریباً ظرفیت کافی برای پشتیبانی از تقاضای قابل توجه برای استفاده از اینترنت امروزه را ندارد.
علاوه بر اینکه برای ترافیک اینترنت از راه دور استفاده می شود، خطوط T3 اغلب برای ساختن هسته یک شبکه تجاری در دفتر مرکزی آن استفاده می شود. هزینه های خط T3 به نسبت خطوط T1 بیشتر است. خطوط به اصطلاح "کسری T3" به مشترکین امکان می دهد برای تعداد کمتری کانال نسبت به یک خط کامل T3 پرداخت کنند و هزینه های اجاره را تا حدودی کاهش دهند.