حداکثر واحد انتقال (MTU) و حداکثر اندازه بسته TCP اصطلاحات شبکه های رایانه ای هستند که اغلب اشتباه می شوند. درباره تفاوت‌های بین MTU شبکه و حداکثر اندازه بسته TCP و نحوه ارتباط آنها بیاموزید.
- محدود شده توسط سخت افزار شبکه.
- بدون تغییر سخت افزار قابل تنظیم نیست.
- اندازه گیری در بایت.
- می توان روی هر مقداری تنظیم کرد.
- هرگز نباید بالاتر از MTU باشد.
- اندازه گیری در بایت.
هنگامی که فایل یا پیامی را از طریق پروتکل کنترل انتقال (TCP) ارسال می کنید، به بسته هایی تقسیم می شود که پس از رسیدن به مقصد مورد نظر دوباره جمع می شوند. حداکثر واحد انتقال (MTU) حداکثر اندازه یک واحد داده واحد است که می تواند از طریق یک شبکه ارتباطی دیجیتال منتقل شود. پروتکل های شبکه سطح بالاتر، مانند TCP/IP، می توانند با حداکثر اندازه بسته پیکربندی شوند، که پارامتری مستقل از لایه فیزیکی MTU است که TCP/IP روی آن اجرا می شود. در حالی که می توان حداکثر اندازه بسته TCP را تقریباً روی هر مقداری تنظیم کرد، هرگز نباید از MTU شبکه تجاوز کند.
برخی از دستگاه های شبکه به اشتباه از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می کنند. به عنوان مثال، در برخی از روترهای باند پهن خانگی، پارامتری به نام MTU در واقع حداکثر اندازه بسته TCP است.
مزایا و معایب اندازه MTU
- MTU بزرگتر امکان انتقال سریعتر داده ها را فراهم می کند.
- MTU کوچکتر منجر به کاهش تأخیر شبکه می شود.
- MTU بزرگتر می تواند تأخیر شبکه را افزایش دهد.
- افزایش MTU ممکن است به ارتقاهای سخت افزاری گران قیمت نیاز داشته باشد.
اندازه MTU یک ویژگی رابط فیزیکی شبکه است و معمولاً در بایت اندازه گیری می شود. برای مثال MTU برای اترنت 1500 بایت است. برخی از انواع شبکه ها مانند حلقه های توکن دارای MTU بزرگتر هستند. برخی از شبکه‌ها MTU کوچک‌تری دارند، اما مقدار آن برای هر فناوری فیزیکی ثابت است.
MTU بزرگتر به این معنی است که داده های بیشتری در بسته های کمتری قرار می گیرد، که به طور کلی امکان انتقال سریعتر و کارآمدتر را فراهم می کند. با این حال، اگر یک خطای ارتباطی رخ دهد، ارسال مجدد بسته بیشتر طول می کشد.از آنجایی که بسته های بزرگتر مستعد فساد و تاخیر هستند، MTU کوچکتر می تواند تاخیر شبکه را بهبود بخشد.
حداکثر اندازه بسته TCP مزایا و معایب
-
قابل تنظیم از طریق سیستم عامل.
- حداکثر اندازه بسته TCP کمتر می تواند تأخیر شبکه را بهبود بخشد.
- تنظیم آن بالاتر از MTU می‌تواند باعث ایجاد انحراف شود.
- حداکثر اندازه بسته TCP کمتر باعث انتقال کندتر می شود.
در Microsoft Windows، حداکثر اندازه بسته برای پروتکل هایی مانند TCP را می توان در رجیستری ویندوز تنظیم کرد. اگر این مقدار خیلی کم باشد، جریان‌های ترافیک شبکه به تعداد نسبتاً زیادی بسته کوچک تقسیم می‌شوند که بر عملکرد تأثیر منفی می‌گذارد. برای مثال، برای حضور در شبکه Xbox، مقدار اندازه بسته حداقل 1365 بایت است.
اگر حداکثر اندازه بسته TCP خیلی بالا تنظیم شود، از MTU فیزیکی شبکه فراتر رفته و با الزام به تقسیم هر بسته به بسته های کوچکتر، عملکرد را کاهش می دهد. به این فرآیند تکه تکه شدن می گویند. رایانه‌های مایکروسافت ویندوز به‌طور پیش‌فرض حداکثر اندازه بسته TCP 1500 بایت را برای اتصالات باند پهن و 576 بایت را برای اتصالات تلفنی برای جلوگیری از تجاوز از MTU انتخاب می‌کنند.
مشکلات مرتبط با MTU و حداکثر TCP
MTU اترنت 1500 بایتی، اندازه بسته هایی را که از آن عبور می کنند، محدود می کند. ارسال بسته ای که بزرگتر از حداکثر پنجره انتقال برای اترنت باشد، jabbering نامیده می شود. در صورت عدم رسیدگی، هجوم می‌تواند شبکه را مختل کند. معمولاً jabber توسط هاب های تکرار کننده یا سوئیچ های شبکه شناسایی می شود. ساده ترین راه برای جلوگیری از jabber این است که حداکثر اندازه یک بسته TCP را روی حداکثر 1500 بایت تنظیم کنید.
در تئوری، حداکثر اندازه یک بسته TCP 64K (65،525 بایت) است، که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که تا به حال استفاده می کنید.با این وجود، اگر تنظیمات حداکثر انتقال TCP در روتر پهن باند خانگی شما با تنظیمات دستگاه های جداگانه متصل به آن متفاوت باشد، ممکن است مشکلات عملکردی نیز ایجاد شود.
