چه باید بدانیم
- دیافراگم: با f-stop نشان داده می شود. دیافراگم میزان نوری را که از طریق عنبیه در لنز وارد دوربین می‌شود، کنترل می‌کند.
- سرعت شاتر: مدت زمان باز بودن شاتر را کنترل می کند. از سرعت‌های بالا برای ثابت کردن کنش‌ها، از سرعت‌های آهسته برای شرایط کم نور استفاده کنید.
- ISO: حساسیت دوربین به نور. تنظیمات بالاتر به دوربین اجازه می‌دهد نور بیشتری وارد دوربین شود، با ایجاد نویز و دانه‌بندی.
در حالت دستی، دوربین کنترل کامل همه تنظیمات را به شما به عنوان عکاس واگذار می کند. اگر استفاده از حالت‌های اولویت دیافراگم و اولویت شاتر را تمرین کرده باشید، آن را تبدیل به تنظیمات دستی دوربین خواهید دید.بیایید به سه جزء کلیدی حالت عکاسی دستی نگاه کنیم.
تنظیم دیافراگم چیست؟
دیافراگممیزان نوری را که از طریق عنبیه در لنز وارد دوربین می شود کنترل می کند. این مقادیر با "f-stop" و یک دیافراگم بزرگ با عدد کوچکتر نشان داده می شود. بنابراین، برای مثال، f/2 یک دیافراگم بزرگ و f/22 یک دیافراگم کوچک است. یادگیری در مورد دیافراگم یک جنبه مهم در عکاسی پیشرفته است.
با این حال، دیافراگم عمق میدان را نیز کنترل می کند. عمق میدان به میزان فوکوس بودن تصویر اطراف و پشت سوژه اشاره دارد. عمق میدان کوچک با یک عدد کوچک نشان داده می‌شود، بنابراین f2 به عکاس عمق میدان کمی می‌دهد، در حالی که f/22 عمق میدان زیادی را نشان می‌دهد.
سرعت شاتر چیست؟
سرعت شاتر میزان نوری را که از طریق آینه دوربین شما وارد می‌شود کنترل می‌کند، یعنی از سوراخ دوربین، برخلاف لنز.
دوربین‌های DSLR به کاربران اجازه می‌دهند تا سرعت شاتر را از تنظیمات حدود 1/4000 ثانیه تا حدود 30 ثانیه تنظیم کنند و در برخی مدل‌ها، لامپ، که به عکاس اجازه می‌دهد تا زمانی که می‌خواهد شاتر را باز نگه دارد..
عکاسان از سرعت شاتر بالا برای ثابت کردن عملکرد استفاده می کنند و از سرعت شاتر پایین در شب استفاده می کنند تا نور بیشتری وارد دوربین شود.
سرعت شاتر کمتر به این معنی است که عکاسان نمی توانند دوربین خود را در دست بگیرند و باید از سه پایه استفاده کنند. به طور گسترده پذیرفته شده است که 1/60 ثانیه کمترین سرعتی است که می توان با آن دستی کرد.
بنابراین، سرعت شاتر سریع فقط مقدار کمی نور به دوربین اجازه می دهد، در حالی که سرعت شاتر آهسته اجازه می دهد تا نور زیادی به دوربین وارد شود.
تنظیم ISO چیست؟
ISO به حساسیت دوربین به نور اشاره دارد و منشأ آن در عکاسی فیلم است، جایی که سرعت های مختلف فیلم حساسیت های متفاوتی داشت.
تنظیمات ISO در دوربین‌های دیجیتال معمولاً از ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ متغیر است. تنظیمات ISO بالاتر باعث می‌شود نور بیشتری به دوربین وارد شود و به کاربر اجازه می‌دهد در شرایط کم نور عکس بگیرد. اما تعادل این است که، در ISOهای بالاتر، تصویر شروع به نشان دادن نویز و دانه‌بندی قابل توجهی می‌کند.
ISO همیشه باید آخرین چیزی باشد که تغییر می دهید زیرا نویز هرگز مطلوب نیست. ISO خود را به‌عنوان پیش‌فرض روی پایین‌ترین تنظیم خود بگذارید، فقط در صورت لزوم آن را تغییر دهید.
قرار دادن همه چیز در کنار هم
بنابراین با همه این موارد که باید به خاطر بسپارید، چرا اصلاً در حالت دستی عکاسی کنید؟
معمولاً به دلایلی است که در بالا ذکر شد - شما می خواهید بر عمق میدان خود کنترل داشته باشید زیرا در حال عکاسی از منظره هستید، یا می خواهید اکشن را ثابت کنید، یا نمی خواهید نویز در تصویر خود ایجاد شود.. و اینها فقط چند نمونه هستند.
همانطور که یک عکاس پیشرفته تر می شوید، کنترل بیشتری روی دوربین خود اعمال کنید.دوربین‌های DSLR بسیار باهوش هستند، اما همیشه نمی‌دانند می‌خواهید از چه چیزی عکس بگیرید. هدف اصلی آنها این است که نور کافی را به تصویر وارد کنند، و آنها همیشه نمی دانند که شما می خواهید از عکس خود به چه چیزی برسید.
برای مثال، اگر نور زیادی را با دیافراگم به دوربین خود وارد کنید، به سرعت شاتر بیشتر و ISO پایین نیاز دارید تا تصویر شما بیش از حد نوردهی نشود. یا اگر از سرعت شاتر آهسته استفاده می کنید، احتمالاً به دیافراگم کوچکتری نیاز خواهید داشت زیرا شاتر نور زیادی را به دوربین می دهد. هنگامی که یک ایده کلی پیدا کردید، می توانید به راحتی تنظیمات مختلفی را که باید استفاده کنید، کشف کنید. تنظیماتی که واقعاً نیاز دارید به میزان نور موجود نیز بستگی دارد.
دستیابی به نوردهی صحیح
دانستن اینکه آیا نوردهی درستی دارید یا خیر، کاملاً به حدس و گمان وابسته نیست. همه دوربین های DSLR دارای نورسنجی و نشانگر سطح نوردهی هستند.این هم در منظره یاب و هم در صفحه LCD دوربین یا صفحه اطلاعات خارجی نمایش داده می شود (بسته به نوع و مدل DSLR شما). شما آن را به عنوان یک خط با اعداد -2 (یا -3) تا +2 (یا +3) در سراسر آن می‌شناسید.
اعداد نشان دهنده f-stop هستند و تورفتگی هایی روی خط در یک سوم توقف وجود دارد. وقتی سرعت شاتر، دیافراگم و ISO خود را روی آنچه که نیاز دارید تنظیم کردید، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید و به این خط نگاه کنید. اگر عدد منفی را می‌خواند، به این معنی است که عکس شما کمتر نوردهی می‌کند و عدد مثبت به معنای نوردهی بیش از حد است. هدف دستیابی به یک اندازه گیری "صفر" است، اگرچه اگر یک سوم توقف بیش از این یا کمتر از آن باشد، لازم نیست نگران باشید، زیرا عکاسی برای چشم شما ذهنی است.
بنابراین، برای مثال، اگر قرار است عکس شما بسیار کم نوردهی شود، باید کمی نور بیشتری به عکس خود بدهید. بسته به موضوع تصویرتان، می‌توانید تصمیم بگیرید که دیافراگم یا سرعت شاتر را تنظیم کنید یا به عنوان آخرین راه‌حل، ISO خود را تنظیم کنید.
همه این نکات را دنبال کنید و به زودی حالت دستی کامل را تحت کنترل خواهید داشت.
