اگر از یک دوربین نقطه و عکس به DSLR مهاجرت می کنید، یکی از گیج کننده ترین جنبه ها می تواند این باشد که بفهمید چه زمانی باید به جای حالت فوکوس خودکار از فوکوس دستی استفاده کنید. ما مزایا و معایب را به شما خواهیم گفت.
- کنترل بیشتری بر روی فوکوس عکس می دهد.
- امکان دقت بیشتر هنگام فوکوس را فراهم می کند.
- دوربین واضح ترین فوکوس را تعیین می کند.
- سریعتر از فوکوس دستی.
- کیفیت بسته به مدل دوربین می تواند متفاوت باشد.
فوکوس خودکار و فوکوس دستی همین کار را انجام می دهند. هر دو فوکوس لنز دوربین را تنظیم می کنند. اما، با فوکوس خودکار، دوربین با استفاده از سنسورهایی که برای اندازه گیری آن اختصاص داده شده اند، واضح ترین فوکوس را تعیین می کند. در حالت فوکوس خودکار، عکاس نیازی به انجام کاری ندارد. در حالت دستی، عکاس باید فوکوس لنز را با دست تنظیم کند. در حالی که هر دو می توانند در اکثر شرایط نتایج عالی داشته باشند، اما مواقعی وجود دارد که بهتر است یکی را بر دیگری انتخاب کنید.
فوکوس خودکار مزایا و معایب
- این خودکار است.
- سریعتر از فوکوس دستی است.
- مناسب برای عکاسی از سوژه های متحرک.
-
خوب برای مبتدیان.
- اگر از قبل فوکوس نکنید، می تواند باعث تاخیر شاتر شود.
- می توانید روی قسمت اشتباه سوژه خود تمرکز کنید.
- به اندازه فوکوس دستی دقیق نیست.
فوکوس خودکار معمولاً سریعتر و آسانتر از تنظیم فوکوس دستی است. همچنین می تواند روی سوژه سریعتر قفل شود. این باعث می شود برای عکاسی از سوژه های متحرک مناسب باشد. برای مثال، اگر عکاسی خیابانی انجام می‌دهید، می‌توانید تنها چند ثانیه برای گرفتن سوژه‌های خود فرصت داشته باشید. تا زمانی که به صورت دستی فوکوس کنید، آنها می توانند حرکت کنند و شما عکس کامل خود را از دست خواهید داد.
این بدان معنا نیست که فوکوس دستی برای عکاسی اکشن بد است. اگر ترجیح می‌دهید از فوکوس دستی روی سوژه‌های متحرک استفاده کنید، روی نقطه‌ای که می‌دانید سوژه‌ها حرکت می‌کنند، از قبل فوکوس کنید و از آن مکان عکس بگیرید.
بسته به مدل DSLR، چند حالت مختلف فوکوس خودکار باید در دسترس باشد:
- AF-S (تک سروو) برای سوژه های ثابت خوب است، زیرا هنگامی که شاتر تا نیمه فشار داده می شود، فوکوس قفل می شود.
- AF-C (servo-continuous) برای سوژه های متحرک خوب است، زیرا فوکوس خودکار به طور مداوم برای ردیابی آن تنظیم می شود.
- AF-A (سروی خودکار) به دوربین این امکان را می دهد که انتخاب کند کدام یک از دو حالت فوکوس خودکار برای استفاده مناسب تر است.
هنگامی که سوژه تا حدی در آفتاب روشن و بخشی در سایه قرار دارد و زمانی که یک شی بین سوژه و دوربین قرار دارد، فوکوس خودکار معمولاً با مشکل کار کردن به درستی مواجه می شود. در این موارد، به فوکوس دستی بروید.
هنگام استفاده از فوکوس خودکار، دوربین معمولاً روی سوژه در مرکز کادر فوکوس می کند. با این حال، اکثر دوربین های DSLR به شما اجازه می دهند نقطه فوکوس را جابجا کنید. دستور منطقه فوکوس خودکار را انتخاب کنید و نقطه فوکوس را با استفاده از کلیدهای جهت دار تغییر دهید.
اگر لنز دوربین دارای سوئیچ است که بین فوکوس دستی و فوکوس خودکار حرکت می کند، باید با علامت M (دستی) و A (خودکار) برچسب گذاری شود. با این حال، برخی از لنزها دارای حالت M/A هستند که فوکوس خودکار با گزینه لغو فوکوس دستی است.
اگرچه تاخیر شاتر معمولاً با یک دوربین DSLR حداقل است، اما کیفیت مکانیسم فوکوس خودکار می تواند تعیین کند که دوربین شما چه مقدار تاخیر شاتر می بیند.
هنگامی که از فوکوس خودکار استفاده می کنید، می توانید با فوکوس اولیه روی صحنه، تاخیر شاتر را خنثی کنید. دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید و در آن موقعیت نگه دارید تا فوکوس خودکار دوربین روی سوژه قفل شود. سپس دکمه شاتر را تا انتهای مسیر برای ضبط عکس فشار دهید. تاخیر شاتر باید از بین برود.
فوکوس دستی مزایا و معایب
-
امکان فوکوس دقیق‌تر را می‌دهد.
- برای عکس‌های ماکرو و پرتره بهتر است.
- برای عکاسی در نور کم بهتر است.
- کندتر از فوکوس خودکار.
- عکس های اکشن را چالش برانگیز می کند.
بسیاری از عکاسان حرفه ای ترجیح می دهند در حالت دستی عکاسی کنند. به این دلیل که کنترل دقیق تری بر روی فوکوس عکس می دهد. فوکوس دستی در اکثر موقعیت‌هایی که سوژه زیاد حرکت نمی‌کند یک انتخاب عالی است. این امر به ویژه برای عکاسی ماکرو، پرتره و در نور کم صادق است. هنگام استفاده از حالت خودکار، دوربین شما گاهی اوقات می‌تواند روی قسمت اشتباه سوژه فوکوس کند و عکس شما را خراب کند.
با فوکوس دستی، از کف دست چپ خود برای بستن لنز استفاده کنید. سپس از انگشتان چپ خود استفاده کنید تا حلقه فوکوس را کمی بچرخانید تا تصویر در فوکوس واضح قرار گیرد. هنگام استفاده از فوکوس دستی، نگه داشتن دوربین به درستی کلیدی است. در غیر این صورت، پشتیبانی از دوربین در حین استفاده از حلقه فوکوس دستی دشوار خواهد بود. این ممکن است گرفتن عکس را بدون تاری جزئی در اثر لرزش دوربین دشوار کند.
ممکن است با استفاده از منظره یاب به جای صفحه نمایش LCD، در تعیین اینکه آیا صحنه در فوکوس واضح است یا خیر، شانس بهتری داشته باشید.هنگام عکاسی در فضای باز و زیر نور شدید خورشید، منظره یاب را روی چشم خود نگه دارید تا از تابش خیره کننده صفحه LCD جلوگیری کنید. تابش نور، تعیین وضوح فوکوس را دشوار می کند.
چگونه بفهمم از کدام فوکوس استفاده می کنم؟
برای اینکه ببینید در حال حاضر در چه حالت فوکوس هستید، دکمه Info را در دوربین DSLR خود فشار دهید. حالت فوکوس باید به همراه سایر تنظیمات دوربین روی LCD نمایش داده شود. تنظیم حالت فوکوس ممکن است با استفاده از یک نماد یا حروف اول AF یا MF نمایش داده شود. مطمئن شوید که این نمادها و حروف اول را متوجه شده اید. برای یافتن پاسخ ممکن است لازم باشد راهنمای کاربر DSLR را بررسی کنید.
گاهی اوقات، می‌توانید با کشیدن سوئیچ، حالت فوکوس را روی لنز قابل تعویض تنظیم کنید و بین فوکوس خودکار و فوکوس دستی حرکت کنید.
کدام را باید انتخاب کنم؟
اگر یک عکاس جدید هستید، از حالت فوکوس خودکار استفاده کنید، در حالی که نکات درونی و بیرونی دوربین خود را یاد می گیرید و برای بهبود ترکیب بندی و نور خود کار می کنید. اما، در برخی مواقع، باید عکاسی دستی را نیز یاد بگیرید.دانستن نقاط قوت و ضعف هر کدام به شما کمک می کند عکاس بهتری شوید و در هنگام تمرین کاردستی خود گزینه های بیشتری در اختیار شما قرار دهد.
