دانشجویان، متخصصان شبکه، کارمندان شرکت ها و هر کس دیگری که به فناوری پایه شبکه های کامپیوتری علاقه دارد می تواند از یادگیری بیشتر در مورد مدل شبکه OSI بهره مند شود. این مدل نقطه شروع خوبی برای درک اجزای سازنده شبکه های کامپیوتری مانند سوئیچ ها، روترها و پروتکل های شبکه است.
در حالی که شبکه های مدرن فقط به طور ضعیف از قراردادهای ارائه شده توسط مدل OSI پیروی می کنند، شباهت های کافی برای مفید بودن وجود دارد.
برخی از کمک های حافظه مفید برای لایه های مدل OSI چیست؟
دانش آموزانی که شبکه سازی را یاد می گیرند اغلب در به خاطر سپردن نام هر لایه از مدل شبکه OSI به ترتیب صحیح مشکل دارند. Mnemonics OSI جملاتی هستند که در آنها هر کلمه با همان حرف لایه مدل OSI مربوطه شروع می شود. برای مثال، «به نظر می‌رسد همه مردم به پردازش داده‌ها نیاز دارند» یک یادداشت رایج هنگام مشاهده مدل شبکه از بالا به پایین است، و «لطفا پیتزای سوسیس را دور نریزید» نیز در جهت دیگر رایج است.
هر یک از این یادداشت های دیگر را امتحان کنید تا به شما کمک کند لایه های مدل OSI را به خاطر بسپارید. از پایین:
- برنامه نویس ها جرات پرتزل های شور را ندارند
- لطفاً به منطقه خصوصی سوپرمن دست نزنید
- لطفاً به برنامه تلفن سامسونگ من دست نزنید
- لطفاً به فروشندگان چیزی نگویید
- لطفاً به پاسخ های فروشندگان اعتماد نکنید
- پائولا تا زمان مرگش فعالیت شبکه ای انجام داد
از بالا:
یک فناوری کاملاً ساده که از نظر فیزیکی کاهش یافته است
واحد داده پروتکلی که در هر لایه پایین استفاده می شود چیست؟
لایه Transport داده ها را به بخش هایی برای استفاده توسط لایه شبکه بسته بندی می کند.
لایه شبکه داده ها را در بسته ها برای استفاده توسط لایه Data Link بسته بندی می کند. (به عنوان مثال، پروتکل اینترنت با بسته های IP کار می کند.)
لایه Data Link داده ها را در فریم هایی برای استفاده توسط لایه فیزیکی بسته بندی می کند. این لایه از دو زیرلایه برای کنترل پیوند منطقی و کنترل دسترسی رسانه تشکیل شده است.
لایه فیزیکی داده ها را به بیت ها سازماندهی می کند، یک جریان بیت برای انتقال از طریق رسانه فیزیکی شبکه.
کدام لایه ها عملکردهای تشخیص و بازیابی خطا را انجام می دهند؟
لایه Data Link تشخیص خطا را در بسته های ورودی انجام می دهد. شبکه‌ها اغلب از الگوریتم‌های بررسی افزونگی چرخه‌ای برای یافتن داده‌های خراب در این سطح استفاده می‌کنند.
لایه Transport بازیابی خطا را کنترل می کند. این در نهایت تضمین می کند که داده ها به ترتیب و عاری از فساد دریافت می شوند.
آیا مدل های جایگزینی برای مدل شبکه OSI وجود دارد؟
مدل OSI به دلیل پذیرش TCP/IP نتوانست به یک استاندارد جهانی جهانی تبدیل شود. به جای پیروی مستقیم از مدل OSI، TCP/IP یک معماری جایگزین را بر اساس چهار لایه به جای هفت لایه تعریف کرد. از پایین به بالا:
- دسترسی به شبکه
- حمل و نقل
- اینترنت
- برنامه
مدل TCP/IP متعاقباً برای تقسیم لایه دسترسی به شبکه به لایه‌های فیزیکی و پیوند داده‌ای مجزا اصلاح شد و به جای چهار، یک مدل پنج لایه ایجاد شد.
این لایه‌های پیوند فیزیکی و داده تقریباً با همان لایه‌های ۱ و ۲ مدل OSI مطابقت دارند. لایه‌های Internetwork و Transport نیز به ترتیب با بخش‌های Network (لایه 3) و Transport (لایه 4) مدل OSI مطابقت دارند.
لایه Application TCP/IP، با این حال، بسیار بیشتر از مدل OSI منحرف می شود. در TCP/IP، این یک لایه عموماً عملکرد هر سه لایه سطح بالاتر در OSI (جلسه، ارائه و برنامه) را انجام می دهد.
از آنجایی که مدل TCP/IP بر روی زیرمجموعه‌ای از پروتکل‌های کوچک‌تر برای پشتیبانی از OSI متمرکز شده بود، معماری به طور خاص تری برای نیازهای آن تنظیم شده است و رفتارهای آن دقیقاً با OSI حتی برای لایه‌های همنام مطابقت ندارد..
