آدرس IP پویا یک آدرس IP است که به طور خودکار به هر اتصال یا گره یک شبکه مانند تلفن هوشمند، رایانه رومیزی یا رایانه لوحی بی سیم شما اختصاص می یابد. این تخصیص خودکار آدرس های IP توسط چیزی که سرور DHCP نامیده می شود انجام می شود.
آدرس IP اختصاص داده شده توسط سرور DHCP پویا نامیده می شود زیرا اغلب در اتصالات بعدی به شبکه متفاوت خواهد بود.
"برعکس" یک آدرس IP پویا، یک آدرس IP ثابت نامیده می شود (آدرس IP که به صورت دستی پیکربندی شده است).
آدرس های IP پویا کجا استفاده می شوند؟
آدرس IP عمومی که توسط ISPها به روتر اکثر کاربران خانگی و تجاری اختصاص داده می شود یک آدرس IP پویا است. شرکت‌های بزرگ‌تر معمولاً با استفاده از آدرس‌های IP پویا به اینترنت متصل نمی‌شوند و در عوض آدرس‌های IP ثابت و فقط به آنها اختصاص داده می‌شود.
در یک شبکه محلی مانند خانه یا محل کسب و کار شما، جایی که از یک آدرس IP خصوصی استفاده می کنید، بیشتر دستگاه ها احتمالاً برای DHCP پیکربندی شده اند، به این معنی که از آدرس های IP پویا استفاده می کنند. اگر DHCP فعال نباشد، هر دستگاه در شبکه خانگی شما باید اطلاعات شبکه را به صورت دستی تنظیم کند.
برخی از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی آدرس های IP پویا "چسبنده" را اختصاص می دهند که تغییر می کنند، فقط کمتر از یک آدرس IP پویا معمولی.
مزایای آدرس های IP پویا چیست؟
مزیت اصلی تخصیص آدرس های IP به صورت پویا این است که انعطاف پذیرتر است و تنظیم و مدیریت آن آسان تر از تخصیص آدرس IP ثابت است.
به عنوان مثال، یک لپ‌تاپ که به شبکه وصل می‌شود، می‌توان یک آدرس IP خاص را به آن اختصاص داد، و زمانی که اتصال آن قطع شد، آن آدرس اکنون برای استفاده توسط دستگاه دیگری که بعداً متصل می‌شود، آزاد است، حتی اگر آن‌طور نباشد. لپ تاپ.
با این نوع تخصیص آدرس IP، محدودیت کمی برای تعداد دستگاه‌هایی که می‌توانند به یک شبکه متصل شوند وجود دارد، زیرا دستگاه‌هایی که نیازی به اتصال ندارند می‌توانند قطع شده و مجموعه آدرس‌های موجود را برای دیگری آزاد کنند. دستگاه.
جایگزین این است که سرور DHCP یک آدرس IP خاص را برای هر دستگاه کنار بگذارد، در صورتی که بخواهد به شبکه متصل شود. در این سناریو، چند صد دستگاه، مهم نیست که از آنها استفاده می شود یا نه، هر کدام آدرس IP خود را دارند که می تواند دسترسی دستگاه های جدید را محدود کند.
یکی دیگر از مزایای استفاده از آدرس‌های IP پویا این است که پیاده‌سازی آن نسبت به آدرس‌های IP استاتیک آسان‌تر است. برای دستگاه‌های جدیدی که به شبکه متصل می‌شوند نیازی به تنظیم دستی نیست - تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید DHCP روی روتر فعال است.
از آنجایی که تقریباً هر دستگاه شبکه به طور پیش‌فرض برای گرفتن یک آدرس IP از مجموعه آدرس‌های موجود پیکربندی شده است، همه چیز خودکار است.
معایب آدرس های IP پویا چیست؟
در حالی که استفاده از یک آدرس IP اختصاص داده شده به صورت پویا برای یک شبکه خانگی برای روتر خود بسیار متداول و از نظر فنی قابل قبول است.
فرض کنید به شبکه خانگی شما یک آدرس IP پویا توسط ISP شما اختصاص داده شده است، اما شما باید از راه دور از رایانه محل کار خود به رایانه خانگی خود دسترسی داشته باشید.
از آنجایی که اکثر برنامه های دسترسی از راه دور/دسکتاپ نیاز دارند که آدرس IP روتر خود را بدانید تا به رایانه داخل آن شبکه دسترسی پیدا کنید، اما آدرس IP روتر شما به طور دوره ای تغییر می کند زیرا پویا است، ممکن است با مشکل مواجه شوید.
