موارد مهم
- ما دانش ساخت قطعات پیشرفته را از دست دادیم.
- وقتی شرکت‌های بزرگ ضبط به وینیل بازگشتند، سیستم از هم پاشید.
-
Tascam خط جدیدی از نوارها را برای Portastudios خود اعلام کرده است.
رسانه های قدیمی مانند نوار کاست، وینیل، و فیلم های عکاسی محبوب تر از سال های گذشته هستند. اما تجدید حیات کامل غیرممکن است زیرا ما مهارت تولید انبوه همه آنها را از دست داده ایم.
Tascam به تازگی اعلام کرد که دوباره شروع به ساخت نوار کاست برای استفاده در Portastudios نمادین خود می کند.اینها میزهای ضبط و میکس کوچکی برای نوازندگان خانگی بودند که حداکثر چهار آهنگ را روی یک کاست استاندارد ضبط می کردند. این منجر به برخی گمانه زنی ها شد مبنی بر اینکه Tascam ممکن است خط جدیدی از Portastudios مبتنی بر کاست را نیز بسازد. آنها احتمالاً مانند هر دستگاه موسیقی خاص دیگری می‌فروشند، اما تهیه قطعات سخت و یا حتی غیرممکن خواهد بود.
"در روند ساخت فیلم [مان]، ما از ضبط صوت‌های حلقه به حلقه‌ای که در eBay یافتیم، استفاده کردیم، علاوه بر این، در مورد زمان‌بندی نوارهای ۸ تراک و نوار کاست، تحقیقات گسترده‌ای انجام دادیم. فیلمساز دن میرویش از طریق ایمیل به Lifewire گفت.
"اما همانطور که با انتشار موسیقی متن آینده خود متوجه می شویم، تقاضا برای وینیل بسیار بیشتر از ظرفیت تولید است. تخمین‌ها حاکی از آن است که حتی اجراهای وینیل دسته‌ای کوچک نیز می‌توانند شش ماه تا یک سال طول بکشد."
زنجیره تامین
برای درک مشکل، سعی کنید یک کامپیوتر از ابتدا بسازید. هنگامی که اپل یا دل برای آخرین لپ تاپ خود مقداری رم می خواهند، آن را به یک سازنده رم سفارش می دهند. این سازندگان به نوبه خود دائماً در حال بهبود فناوری خود هستند و RAM را سریع‌تر، کوچک‌تر و قابل اعتمادتر می‌سازند. این در هر بازار فناوری یکسان است. یک سری پیچیده از قطعات به هم پیوسته باید کنار هم قرار گیرند تا هر چیزی بسازند.
اکنون، با پخش‌کننده‌های کاست، بخش مهم هد ضبط/پخش است. آنها هنوز تولید می شوند - امروز می توانید یک نوار چسب ارزان قیمت را در آمازون خریداری کنید - اما این نوآوری سال ها پیش به پایان رسید. واحدهای موجود همگی مدل های ارزان قیمت هستند. برای اینکه Tascam بتواند یک Portastudio بسازد، باید کل بخش صنعت را راه اندازی کند، برای محصولی که فقط به علاقه مندان به جیب عمیق فروخته شود.
و حتی نوارهای جدید Tascam برای برخی از قطعات به چاپ سه بعدی متوسل می شوند.
پارادوکس وینیل
حتی وقتی این فناوری هنوز در دسترس است، رسانه های قدیمی به مواد مصرفی متکی هستند. پخش کننده های ضبط هنوز در حال ساخت هستند و مدل های جدید و پیشرفته به اندازه کافی به طور مرتب ظاهر می شوند. مشکل اینجا ساختن رکوردها، خود وینیل است. فقط چند کارخانه در سراسر جهان می توانند آنها را بسازند، در حالی که قبلاً فقط یک صنعت عرضه کننده دیگر بود. هنگامی که آتش سوزی کارخانه Apollo/Transco را که دیسک های لاکی مورد نیاز برای ساخت صفحات وینیل را تولید می کرد، نابود کرد، یک تامین کننده دیگر به نام MDC مستقر در ژاپن را پشت سر گذاشت.
… برآوردها حاکی از آن است که حتی اجراهای وینیل دسته‌ای کوچک نیز می‌توانند شش ماه تا یک سال طول بکشد.
همزمان، ما زنجیره تامین جهانی را مختل کرده ایم. همه ما درباره کمبود تراشه شنیده‌ایم که به معنای عدم وجود نینتندو سوییچ در زیر درخت کریسمس در سال گذشته بود، اما تأثیر آن در همه جا قابل احساس است. کداک و سایر تولیدکنندگان مواد عکاسی در چند سال گذشته چندین بار قیمت فیلم را افزایش داده اند.
تریستان اولسون، از شرکت تولید ویدئو Venture، از طریق ایمیل به Lifewire گفت: "معمولاً شناخته شده نیست که انتقال [از فیلم] به دوربین های دیجیتال به دلیل سونامی سطح 9 که در سال 2011 ژاپن را تحت تاثیر قرار داد بسیار تسریع شد." "قبل از این رویداد، اکثر نوارهای با کیفیت بالا تولید شده توسط سونی در فوکوشیما، ژاپن مستقر بودند. هالیوود بدون هیچ منبعی، تقریباً یک شبه مجبور شد به دوربین‌های دیجیتالی مانند دوربین‌های RED و Arri Alexa تبدیل شود."
خطر موفقیت
حتی این سطح از ناامنی هم می تواند کارساز باشد. خریداران وینیل، نوار کاست و فیلم دوربین تقریباً همه مشتاق هستند. ما برای قیمت های پایین یا راحتی در آن نیستیم. اگر آزاردهنده باشد، افزایش هزینه یا خشکسالی قابل قبول است.
اما خطر دیگری وجود دارد، همانطور که با پارادوکس وینیل نشان داده شده است.
ممکن است به نظر برسد که فشار دادن یک رکورد ساده ترین کار است. به هر حال این فقط یک دیسک پلاستیکی است. اما تخصص مورد نیاز برای ساخت آنها و همچنین مواد خام، مانند دیسک های لاکی که در آتش سوزی آپولو/ترانسکو از بین رفتند، نادر هستند.
همه چیز خوب بود وقتی فقط هندی ها وینیل را منتشر می کردند، اما پس از آن لیبل های بزرگ وارد عمل شدند. وقتی وارنر، یونیورسال و سونی همگی تجارت خود را به شرکت توزیع مستقیم شات مستقر در ایالات متحده، یک شرکت مرتب‌سازی و ارسال سی‌دی و وینیل بردند، از بین رفت. حکایت هایی از بسته بندی بسته بندی شده با کارواش و شربت سرفه به جای سی دی و ضبط وجود دارد.
امید
امیدی هم هست. اگرچه به صراحت گفته نشده است، اما اگر دنیای عکاسی فیلم را دنبال کنید، به نظر واضح می‌رسد که فوجی فیلم و کداک هر دو متعهد به تولید مواد عکس هستند. به عنوان مثال، ORWO آلمان، به تازگی یک فیلم جدید B&W را معرفی کرد. شرکت فرانسوی RecordingTheMasters یک نوار کاست عالی می سازد.
از بسیاری جهات، بهتر است که چنین رسانه‌های یکپارچهسازی با سیستمعامل به جای تبدیل شدن به جریان اصلی، جایگاهی قوی باقی بمانند.
