موارد مهم
- Atari در دهه ۷۰ با بازی‌های کوین آپ و کنسول بازی ویدیویی خانگی خود بر دنیای بازی تسلط یافت.
- بازی‌های محبوبی مانند سیارک‌ها، مهاجمان فضایی، و فوتبال آتاری سال‌های آتاری را نشان می‌دهند.
- بازی‌بازان سابق آتاری بازی‌های آتاری را با خاطرات خوش زمانی به یاد می‌آورند که بازی ساده بود.
مدتها قبل از Nintendo Switch یا PlayStation 5، بازی های ویدیویی شکل بسیار ساده تری داشتند. آتاری یک پیشگام در بازی های آمریکایی بود که خاطرات دوران کودکی و کنسول های بازی آینده را شکل داد.
اگرچه ممکن است لزوماً "عصر طلایی" بازی نبوده باشد، اما به گفته کارشناسان و متخصصان سابق آتاری، روزهای آتاری به شکل گیری دنیای امروزی بازی کمک کرد.
نمی دانم که بگویم عصر طلایی بود یا نه، و ممکن است آن را برای زمانی که Nintendo Entertainment System ظاهر شد و بازی را به سطح بعدی برد، رزرو کنم، اما قطعاً می گویم که کریس اسپیر، مجری پادکست، سرآشپزهای بدون رستوران، در یک مصاحبه ایمیلی با Lifewire گفت: روزهای آتاری شروع شد.
سخت کار بازی سخت
آتاری اصلی در سال 1972 تاسیس شد و برای بازی‌های آرکید کوین آپ و کنسول‌های بازی ویدیویی خانگی مانند Atari 2600 شناخته می‌شد: کنسولی که می‌توانید بازی‌های مختلف را برای بازی عوض کنید (مفهومی کاملاً جدید در آن زمان.).
سیارک‌ها، مبارزه (که از نظر فنی ۲۷ بازی در یک بازی داشت)، قلعه‌های کریستال، و مهاجمان فضایی، همگی در روزهای اوج آتاری اصلی بودند. افراد پشت این بازی‌ها همیشه سعی می‌کردند ایده‌ها و مفاهیم جدید را تجربه کنند.
مایکل آلباگ از سال 1976 تا 2000 در بخش عملیات سکه در آتاری کار می کرد، جایی که او با بازی هایی مانند Pool Shark، Ultra Tank و Atari Football درگیر بود.
"جالب بود زیرا چیزهای زیادی وجود داشت که ما در آنجا امتحان می کردیم." او در یک مصاحبه تلفنی به Lifewire گفت. ما بازی‌ها را در یک آزمایش میدانی قرار می‌دهیم تا واکنش بازیکنان به بازی را ببینیم.»
"من کمی روی یک بازی کار کردم که فکر می کنم باید ساخته می شد که یک بازی به نام Beat Head بود که از بانی اسمیتسون تحویل گرفتم." "شخصی [بازی] را به عنوان Qبرت رودررو توصیف کرد."
Beat Head یک بازی نمونه اولیه چند نفره بود که در آن بازیکنان باید قبل از انجام حریف روی تمام کاشی های رنگی خاص خود بپرند. در نهایت، آزمایشات میدانی آتاری با بازی جواب نداد.
بخشی از دلایلی که برخی از این بازی ها هرگز تولید نشدند، به خاطر تصاحب آتاری توسط Warner Communications (که اکنون به عنوان Time Warner شناخته می شود) در سال 1976 بود.
«تصور من پس از تصاحب وارنر این بود که اگر این ایده نوآورانه عالی را داشتیم، ما هنوز واقعاً اجازه نداشتیم آن را دنبال کنیم، مگر اینکه شخص دیگری آن را انجام داده باشد. "همیشه احساس می‌کردند که چیز مطمئنی را می‌خواهند."
هنوز، آلباگ گفت که همیشه دوست دارد با برخی از بازی‌های قدیمی‌تر آتاری که ساخته است آشنا شود و سفر ۲۵ ساله آتاری خود را به یاد بیاورد. او گفت: "سواری باحالی بود".
خاطرات آتاری
برای کسانی که آتاری را فقط از روی بازی هایی که انجام می دهند می شناسند، ذکر "آتاری" خاطرات بازی های ویدیویی با دوستان را در سنین جوانی تداعی می کند.
جان فریگو، مدیر بازاریابی دیجیتال در فروشگاه مکمل من، در ایمیلی به Lifewire نوشت: «من خاطرات خوبی از نشستن روی زمین در زیرزمین دوستان در حال بازی بیسبال ورزشی واقعی دارم.» من از سادگی آتاری لذت بردم که می‌توانست یک کنترلر را در دست بگیرد و فوراً بدانم چگونه یک بازی را انجام دهم و بلافاصله آن را برداریم."
حتی امروز، روش‌های بازی آتاری برای برخی هنوز بسیار زنده هستند.
قطعاً می گویم که روزهای آتاری شروع شد.
"تا به امروز، Raiders of the Lost Ark برای [Atari] 2600 احتمالاً سخت‌ترین بازی برای شکست دادن است.
چیزی که بازیکنان در مورد بازی‌های آتاری از دست می‌دهند، سبک بازی قدیمی و خاطرات بازی در محاصره دوستان بود.
یک چیز که در مورد آتاری واقعا جالب بود، جوی استیک بود، چیزی بسیار یادآور حضور در یک بازی آرکید با آن سبک جوی استیک بود، و هیچ سیستمی بعد از اینکه نینتندو کنترل را به دست گرفت، واقعاً چنین چیزی را نداشته است. فریگو گفت.
آلبو گفت که اگرچه آتاری ممکن است برای همه «عصر طلایی» نباشد، برای برخی واقعاً چنین بود. آلباگ می گوید: «عصر طلایی بازی همه زمانی بود که تقریباً 14 تا 18 سال داشتند. «نوستالژی زیادی از دوران جوانی و زمانی که فرصت ها بی پایان بودند وجود دارد."
